اگرت بزرگ
نام علمی: Casmerodius albus
نام انگلیسی: Great White Egret
ویژگی‌های ظاهری
طول بدن 85 الی 100 سانتیمتر و گستردگی بال‌ها 140 تا 170 سانتیمتر است. حواصیلی بزرگ با بدن یکدست سفید، گردن باریک، بلند و زاویه‌دار و پاهای بلند است. نر و ماده هم‌شکل و دارای اندک تغییرات فصلی هستند. پرنده بالغ در دوره جوجه‌آوری، پرهای زینتی بلند و آویخته‌ای در ناحیه سینه، قاعده گردن و کتف‌ها دارد. در این زمان، منقار به رنگ سیاه است و لکه‌ای سبز رنگ در فاصله چشم‌ها تا منقار دارد. پاها و انگشتانی سیاه دارد که بخش بالایی آن‌ها نارنجی‌رنگ است. در خارج از این دوره، منقار به رنگ زرد دیده می‌شود و فاقد پرهای زینتی و لکه سبز بین چشم‌ها و منقار است. پرنده نابالغ مشابه پرنده بالغ در خارج از دوره جوجه‌آوری است.
ویژگی‌های زیستی
در چمنزارها، تالاب‌ها، دشت‌های سیلابی، استخرها و آب‌بندان‌ها، حاشیه رودخانه‌ها، کانال‌ها، دریاچه‌ها، خلیج‌های کم‌عمق، آب‌های ساحلی و گاهی در مزارع آبیاری‌شده و شالیزارها دیده می‌شود. در خارج از دوره جوجه‌آوری، به تنهایی یا در دسته‌های کوچک و پراکنده دیده می‌شود. پروازی آرام و باوقار دارد و در این هنگام سر و گردن را روی بدن جمع می‌کند و پاهای درازش به خوبی از انتهای بدن نمایان می‌شود. گاهی اوقات روزانه در حدود 10 تا 15 کیلومتر بین مکان‌های تغذیه و جوجه‌آوری جابه‌جا می‌شود. به طور عمده از ماهی‌ها و حشرات کوچک و در مناطق خشک‌تر از پستانداران و حشرات خشکی‌زی تغذیه می‌کند. همچنین از مارمولک‌ها، نرمتنان و جوجه پرندگان استفاده می‌کند.
جوجه‌آوری
جوجه‌آوری از اواسط فروردین و با تشکیل کلنی و اغلب به طور مخلوط با سایر حواصیل‌ها در دریاچه‌های آب شیرین با پوشش گیاهی متراکم حاشیه‌ای، رودخانه‌ها و تالاب‌هایی با نیزارهای بزرگ و متراکم آغاز می‌شود. تک‌همسر است و آشیانه‌اش کپ‌هایی انبوه از ساقه‌های خشک نی و یا سایر گیاهان اطراف است که آن را روی زمین و در تماس با آب و یا روی درختان حاشیه و یا درون آب بنا می‌کند. معمولاً سه تا چهار و به ندرت دو تا شش تخم بیضی تا نیمه‌بیضی، صاف، آبی کمرنگ و به ابعاد 61.5 × 42.4 میلی‌متر می‌گذارد. تفریخ تخم‌ها 25 تا 26 روز به طول می‌انجامد. جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند. در ابتدا توسط غذای نیمه‌هضم‌شده و برگردانده‌شده در کف آشیانه تغذیه می‌شوند و در حدود 50 روزگی آشیانه را ترک می‌کنند ولی همچنان تا مدتی پس از آن توسط والدین مراقبت و تغذیه می‌شوند.
پراکنش و فراوانی
زیرگونه C.a. modestus به طور محلی مقیم جنگل‌های مانگرو در امتداد سواحل استان‌های هرمزگان و سیستان و بلوچستان است و احتمالاً در مناطق مشابه در تنگه هرمز نیز جوجه‌آوری می‌کند. زیرگونه C.a. albus مهاجر عبوری و زمستان‌گذران معمول در اغلب زیستگاه‌های تالابی کشور است. تعدادی از افراد غیر جوجه‌آور نیز هر ساله در طول تابستان در تالاب‌های نواحی شمالی کشور باقی مانده و از ایران خارج نمی‌شوند.
وضعیت حفاظت
در فهرست پرندگان حمایت‌شده ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
