اگرت کوچک

نام علمی: Egretta garzetta

نام انگلیسی: Little Egret

ویژگی‌های ظاهری

طول بدن 55 تا 65 سانتیمتر و گستردگی بال‌ها 88 تا 95 سانتیمتر است. حواصیلی تقریباً کوچک‌جثه با گردن بلند و باریک، منقار و پاهای سیاه و پنجه‌ها و انگشتان زرد رنگ است. نر و ماده هم‌شکل و دارای اندک تغییرات فصلی هستند. پرنده بالغ در دوره جوجه‌آوری یکدست سفید همراه با پرهای تزیینی بلند و کشیده در بالای سینه است. در این زمان در روتنه و کتف‌ها دو پر تزیینی بلند به طول حدود 16 سانتیمتر دیده می‌شود که از پس سر به پشت گردن آویخته است. در خارج از دوره جوجه‌آوری، پرهای تزیینی بالای سینه، روتنه و کتف‌ها کوتاه‌تر و پرهای پشت گردن دیده نمی‌شود. پرنده نابالغ شبیه به پرنده بالغ در خارج از دوره جوجه‌آوری ولی فاقد پرهای تزیینی است.

ویژگی‌های زیستی

در حاشیه دریاچه‌های شیرین و شور، رودخانه‌ها و مرداب‌ها، تالاب‌های ساحلی، مصب‌ها، شالیزارها و جنگل‌های حرا دیده می‌شود. اغلب، پهنه‌های آبی باز با پوشش گیاهی اندک را ترجیح می‌دهد و از پوشش گیاهی متراکم و بسته پرهیز می‌کند. به تنهایی یا در دسته‌های کوچک و معمولاً به صورت مخلوط با سایر حواصیل‌ها دیده می‌شود. پروازی آرام دارد و در این زمان سر و گردن را روی کتف‌ها جمع می‌کند و پاهای بلندش به خوبی از انتهای بدن مشخص می‌شود. در زمان تغذیه خیلی فعال است و مرتب قدم‌زنان به این سو و آن سو می‌رود. بیشتر از ماهی‌ها و دوزیستان کوچک، حشرات و لارو آن‌ها، همچنین سخت‌پوستان، مارمولک‌ها، کرم‌ها، حلزون‌ها، پستانداران کوچک و مارها تغذیه می‌کند. گاهی اوقات حدود 20 کیلومتر بین مکان‌های تغذیه و آشیانه‌سازی جا به جا می‌شود.

جوجه‌آوری

جوجه‌آوری از اواسط اردیبهشت و با تشکیل کلنی در حاشیه تالاب‌ها و رودخانه‌ها آغاز می‌شود. تک‌همسر است و آشیانه‌اش کاسه‌ای کم‌عمق از سرشاخه‌های نازک گیاهان است که آن را روی نی‌ها یا درختان مرتفع بنا می‌کند. معمولاً چهار، گاهی سه تا پنج و به ندرت شش تخم بیضی تا نیمه‌بیضی، صاف، آبی مایل به سبز کمرنگ و به ابعاد 46.6 × 33.8 میلی‌متر می‌گذارد. تفریخ تخم‌ها 21 تا 25 روز به طول می‌انجامد. جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند. در حدود 30 روزگی آشیانه را ترک و در 40 تا 45 روزگی مستقل می‌شوند.

پراکنش و فراوانی

در برخی تالاب‌های سواحل جنوبی دریای خزر و آذربایجان، همچنین استان‌های خوزستان و فارس (و در برخی سال‌های مرطوب در استان سیستان و بلوچستان) جوجه‌آوری و به تعداد فراوان در سواحل جنوبی کشور و استان‌های خوزستان و فارس زمستان‌گذرانی می‌کند. همچنین تعدادی از آن‌ها طول سال را در تالاب‌های جنوبی دریای خزر و مرکز کشور باقی می‌مانند. در زمان مهاجرت بین زیستگاه‌های جوجه‌آوری و زمستان‌گذرانی در اکثر تالاب‌ها دیده می‌شود.

وضعیت حفاظت

در فهرست پرندگان حمایت‌شده ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.