بادخورک معمولی

این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

بادخورک معمولی

نام علمی: Apus apus

نام انگلیسی: Common Swift

ویژگیهای ظاهری:
طول بدن 16 تا 17 سانتیمتر و گستردگی بال‌ها 42 تا 48 سانتیمتر است. بادخورکی متوسط‌جثه با بال‌های بلند، باریک و داسی‌شکل و دم دوشاخه و کوتاه است. نر و ماده هم‌شکل و فاقد تغییرات فصلی هستند. پرنده بالغ بدنی یکدست دودی مایل به سیاه دارد. چانه سفید و تا حد زیر چشم‌ها امتداد یافته و از فاصله نزدیک قابل تشخیص است. زیرتنه و سطح زیر بال‌ها کمرنگ‌تر از روتنه است. پرنده نابالغ تیره‌تر از بالغ‌ها به نظر می‌رسد و لکه سفید چانه، واضح‌تر و بزرگ‌تر است.

ویژگی‌های زیستی:
در گستره وسیعی از زیستگاه‌های نواحی بیابانی، استپی و معتدل به سر می‌برد. پروازی قوی، سریع و نمایشی با بال‌زدن‌های سریع دارد و مهارت قابل توجهی در بال‌بازروی، چرخش و شتاب دادن به پرواز خود نشان می‌دهد. به طور دائم در حال پرواز دیده می‌شود و برای استراحت با انگشتان کوچکش به دیواره‌های عمودی می‌چسبد. فقط از حشرات در حال پرواز و عنکبوت‌های در حال جابجایی در هوا تغذیه می‌کند.

جوجه‌آوری:
جوجه‌آوری از اوایل فروردین در درختزارهای باز، پرتگاه‌ها و دره‌های تنگ آغاز می‌شود و کلنی جوجه‌آوری خود را در حفره‌ها یا شکاف صخره‌ها، بیرونزدگی‌های صخره‌ای و لبه ساختمان‌ها تشکیل می‌دهد. تک همسر است و آشیانه‌اش کاسه‌ای کم‌عمق از پر، ساقه‌ها، برگ‌ها و دیگر الیاف گیاهی است که آن را با بزاق دهان به هم می‌چسباند. گاهی نیز از حفره‌های موجود در تنه درختان که توسط دارکوب‌ها ایجاد شده استفاده می‌کند. معمولاً دو تا سه، گاهی یک یا چهار تخم بیضی کشیده، صاف، به رنگ سفید و به ابعاد 25 × 16.3 میلی‌متر می‌گذارد. تفریخ تخم‌ها 19 تا 20 روز طول می‌کشد. جوجه‌ها در بدو تولد عریان، ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند. پرورش جوجه‌ها 35 تا 56 روز طول می‌کشد.

پراکنش و فراوانی:
تابستان‌گذران بسیار معمول و مهاجر عبوری اغلب مناطق مرتفع کشور است.

وضعیت حفاظت:
در فهرست پرندگان حمایت‌شده جهانی و ملی قرار ندارد.

خواندن 21 دفعه
محتوای بیشتر در این بخش: « جغد کوچک بادخورک کوهی(شکم سفید) »