همستر دم دراز زاگرسی

نام علمی: Calomyscus bailwardi

نام انگلیسی: Zagros Mountain Calomyscus

ویژگی‌های ظاهری:طول سر و بدن 70 تا 92 میلی‌متر، طول دم 82 تا 100 میلی‌متر، طول کف پای عقب 20 تا 23 میلی‌متر، طول گوش 19 تا 26 میلی‌متر و وزن 10 تا 24 گرم است. جثه كوچک، گوش‌های بلند و دم دراز منگوله‌داری دارد. پوزه پهن نبوده و گرد است. چشم‌های درشتی دارد. پاهای عقب ظریف و دارای 5 انگشت است. کف پاها به استثنای قسمتی از پاشنه که موهای سفید دارد، برهنه است. رنگ موهای پشت بدن حنایی مایل به نارنجی بوده و روی کمر به دلیل وجود موهای پراکنده سیاه رنگ، تیره‌تر به نظر می‌رسد. سطح شکمی بدن تا زیر گونه‌ها و زیر چشم‌ها یکدست سفید و حدفاصل رنگ پشت و زیر بدن کاملا مشخص است. گوش‌های خیلی بلند، برهنه و قهوه‌ای کمرنگ دارد که موهای خیلی پراکنده‌ای روی آن دیده می‌شود. لکه سفید رنگ کوچکی بالای قائده لبه جلویی گوش‌ها وجود دارد. روی دست و پا سفید و سطح شکمی دم سفید خالص و روی دم به رنگ پشت بدن است.

ویژگی‌های زیستی:گونه هامستر دم دراز زاگرسی در تابستان شب‌گرد است ولی در پاییز و زمستان روزها هم دیده می‌شود. بیشتر به صورت اجتماعی زندگی می‌کند. در همه فصول سال حتی در شب‌های بسیار سرد و طوفانی نیز فعال است. لانه‌ها بیشتر در شکاف صخره‌ها و زیر تخته سنگ‌ها ساخته می‌شود. معمولا بقایای مواد غذایی در اطراف لانه دیده می‌شود. از مواد گیاهی مانند دانه، برگ و گل و مواد حیوانی مانند حشرات تغذیه می‌کند. جفت‌گیری در اوایل بهار صورت می‌گیرد، ماده لانه‌ای از الیاف گیاهی و گاهی مخلوط با پشم گوسفند را در بین صخره‌ها می‌سازد و 3 تا 5 بچه می‌زاید، بچه‌ها در زمان تولید کور و بی مو هستند. چشم‌ها پس از 13 روز باز می‌شوند. تعداد زایمان 1 تا 2 بار در سال است.

زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: کوهستان های مرتفع و صخره های متلاشی شده واقع در مناطق بیابانی و استپی زیستگاه این گونه است. از مناطق مرطوب دوری میکند. تاکنون حضور این گونه از رشته کوه زاگرس در استان های کردستان، ایلام، لرستان، فارس، غرب اصفهان، شمال خوزستان، کرمان و هرمزگان گزارش شده است. از فراوانی به نسبت مناسبی برخوردار است.

وضعیت حفاظتی: به دلیل پراکندگی نسبتا وسیع و زیستگاههای کمتر آسیب دیده، در طبقه کمترین نگرانیLC فهرست سرخ IUCN قرار دارد.