کاکایی صورتی

این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

کاکایی صورتی

نام علمی: Larus genei

نام انگلیسی: Slender-billed Gull

ویژگی‌های ظاهری:
طول بدن 42 تا 44 سانتیمتر و گستردگی بال‌ها 100 تا 110 سانتیمتر است. کاکایی کوچک‌جثه و در پوشش زمستانه تا حدودی شبیه به «کاکایی سرسیاه» است، ولی به واسطه پیشانی، گردن بلندتر و منقار درازتر و نازک‌تر از آن متمایز می‌شود. نر و ماده هم‌شکل و دارای اندک تغییرات فصلی هستند. پرنده بالغ در دوره جوجه‌آوری با سر، گردن و زیرتنه سفید با ته‌رنگ صورتی و روتنه خاکستری روشن قابل تشخیص است. در پرواز، چند شاه‌پر اولیه سفید و نوک آنها سیاه دیده می‌شود. چشم‌ها روشن، حلقه چشمی و پاها قرمز تیره و منقار قهوه‌ای مایل به قرمز تا سیاه است. در خارج از این دوره، رنگ پاها و منقار به قرمز روشن می‌گراید. پرنده نابالغ شباهت زیادی به نابالغ «کاکایی سرسیاه» دارد، ولی سر سفیدتر است و فقط لکه سیاهی روی گوش‌ها دارد. روتنه قهوه‌ای خاکی، منقار و پاها نارنجی صورتی کم‌رنگ و نوک منقار سیاه است.

ویژگی‌های زیستی:
سواحل پست دارای پناه، مرغزارها و علفزارهای مرطوب نزدیک خورها، نواحی بین جزر و مدی و دلتاهای وسیع شیرین یا لب‌شور را به عنوان زیستگاه برمی‌گزیند و زمستان‌ها بیشتر در سواحل و دریاها دیده می‌شود. پروازی شبیه به «کاکایی سرسیاه» دارد، ولی نسبت به آن از سرعت کمتری برخوردار است و آرام‌تر بال می‌زند. بیشتر از ماهی‌ها و بی‌مهره‌ها تغذیه می‌کند. گاهی نیز لاشه‌خواری می‌کند. غذای خود را از سطح آب و زمین‌های ساحلی یا با فرو بردن سر و گردن داخل آب به‌طوری‌که نیمه انتهایی بدن بیرون از آب قرار دارد به دست می‌آورد.

جوجه‌آوری:
جوجه‌آوری از اوایل اردیبهشت تا اوایل خرداد آغاز می‌شود. کلنی جوجه‌آوری را در پیکره‌های آبی، آب‌های موقت موجود در استپ‌های خشک‌تر و مناطق نیمه‌بیابانی، جزایر ساحلی کوچک، علفزارهای ساحلی و دلتاهای بزرگ تشکیل می‌دهد. تک‌همسر است و آشیانه‌هایش را در حفره‌های موجود در خاک‌های نرم یا ماسه‌ها بنا می‌کند و آن را با بقایای گیاهی، پر و فضولات می‌پوشاند. معمولاً دو تا سه و گاهی یک تخم نیمه‌بیضی کرم کم‌رنگ، زرد کم‌رنگ یا نخودی با خال‌های سیاه یا قهوه‌ای تیره و به ابعاد 54 × 39 میلی‌متر می‌گذارد. تفریخ تخم‌ها 22 روز به طول می‌انجامد. جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی توانمند و برای تغذیه به نسبت مستقل از والدین هستند.

پراکندگی و فراوانی:
جوجه‌آور بسیار معمول در دریاچه ارومیه است. همچنین در حوضه سیستان و برخی تالاب‌های استان‌های فارس، خوزستان و گلستان جوجه‌آوری می‌کند. به تعداد فراوان در نواحی جنوبی دریای خزر و سواحل جنوب کشور و به طور معمول در حوضه سیستان و تالاب‌های استان فارس زمستان‌گذرانی می‌کند. همچنین به تعداد کم در زمان مهاجرت در برخی تالاب‌های غرب کشور نیز دیده می‌شود.

وضعیت حفاظت:
در فهرست پرندگان حمایت شده جهانی و ملی قرار ندارد.

خواندن 23 دفعه
محتوای بیشتر در این بخش: « کاکایی سر سیاه پرستوی دریایی معمولی »