پرستوی دریایی معمولی

نام علمی: Sterna hirundo

نام انگلیسی: Common Tern

ویژگی‌های ظاهری:
طول بدن 31 تا 35 سانتیمتر و گستردگی بال‌ها 77 تا 98 سانتیمتر است. پرستوی دریایی متوسط‌جثه و باریک‌اندامی با بال‌های کشیده است و شباهت بسیار زیادی به «پرستوی دریایی گونه سفید (پرستوی دریایی تیره)» دارد، ولی به واسطه جثه بزرگتر، روتنه روشن‌تر، بال‌های پهن‌تر و منقار کوتاه‌تر از آن متمایز می‌شود. نر و ماده هم‌شکل و دارای اندک تغییرات فصلی هستند. در پرنده بالغ در دوره جوجه‌آوری، پیشانی، تارک سر و پس‌سر سیاه، روتنه خاکستری روشن، گونه‌ها و گردن سفید و مابقی زیرتنه خاکستری رنگ‌پریده است. سطح زیر بال‌ها سفید و در پرواز نوک بال‌ها به واسطه تیرگی چند شاه‌پر اولیه، تیره به نظر می‌رسد. دم دوشاخه با شکاف عمیق و به رنگ سفید مایل به خاکستری و دمگاه سفید است. منقاری دراز و اندکی خمیده به رنگ قرمز با نوک تیره و پاهای قرمز روشن دارد. در خارج از این دوره پیشانی سفید و منقار سیاه دیده می‌شود و حاشیه جلویی بال‌ها به تیرگی می‌گراید. در پرنده نابالغ پیشانی و روتنه قهوه‌ای زنجبیلی همراه با لکه‌های قهوه‌ای، حاشیه جلویی بال‌ها تیره، قاعده منقار و پاها نارنجی دیده می‌شود.

ویژگی‌های زیستی:
سواحل دریاها، دریاچه‌ها، رودخانه‌های دارای جریان آرام و مصب‌ها را به عنوان زیستگاه برمی‌گزیند. پروازی قدرتمند با بال‌زدن‌های نامنظم دارد. هنگام وزش بادهای مخالف و قوی ابتدا اوج می‌گیرد و سپس به سرعت به سمت پایین پرواز می‌کند و قادر است سریع و نزدیک به امواج پرواز کند. اغلب با درجابالزنی و سپس شیرجه رفتن به داخل آب به صید ماهی‌ها می‌پردازد. از سخت‌پوستان نیز تغذیه می‌کند.

جوجه‌آوری:
جوجه‌آوری از اوایل خرداد آغاز می‌شود و کلنی جوجه‌آوری خود را در سواحل ماسه‌ای و صخره‌ای، سدهای شنی و تالاب‌های نمکی تشکیل می‌دهد. تک‌همسر است و آشیانه‌هایش حفره‌هایی فاقد پوشش یا پوشیده شده با مواد گیاهی و پر است. معمولاً دو تا سه و به ندرت چهار تخم نیمه‌بیضی، صاف، کرم تا نخودی با ته‌رنگ زرد، سبز، آبی یا زیتونی، با خط و خال‌های قهوه‌ای تیره تا سیاه و گاهی خاکستری و به ابعاد 41.3 × 30.5 میلی‌متر می‌گذارد. تفریخ تخم‌ها 20 تا 23 روز طول می‌کشد. جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی توانمند و برای تغذیه وابسته به والدین هستند. در حدود 22 تا 28 روزگی پرواز می‌کنند ولی همچنان تا مدتی پس از آن توسط والدین تغذیه می‌شوند.

پراکندگی و فراوانی:
در برخی تالاب‌های استان‌های آذربایجان، چهارمحال و بختیاری، خوزستان، فارس و سیستان و بلوچستان همچنین نواحی جنوبی دریای خزر و احتمالاً سواحل خلیج فارس جوجه‌آوری می‌کند. تعداد کمی نیز زمستان‌ها در میانکاله و استان خوزستان باقی می‌مانند. همچنین به ندرت در زمان مهاجرت در سایر تالاب‌های داخلی دیده می‌شود.

وضعیت حفاظت:
در فهرست پرندگان حمایت شده جهانی و ملی قرار ندارد.

Bottom of Form