بادخورک کوهی(شکم سفید)

نام علمی: Tachymarptis melba

نام انگلیسی: Alpine Swift

ویژگیهای ظاهری:
طول بدن 20 تا 22 سانتیمتر و گستردگی بال‌ها 54 تا 60 سانتیمتر است. بادخورکی درشت‌جثه با دم دوشاخه و به نسبت کوتاه است. نر و ماده هم‌شکل و فاقد تغییرات فصلی هستند. پرنده بالغ سر، روتنه و بال‌های یکدست قهوه‌ای دارد. دور چشم‌ها لکه سیاه رنگی دیده می‌شود. چانه، گلو و شکم سفید است و با یک نوار سینهای به رنگ قهوه‌ای از هم تفکیک شده‌اند. پرنده نابالغ شبیه بالغ‌ها است ولی در روتنه خال‌های فشرده و ریز سفید رنگی دیده می‌شود.

ویژگی‌های زیستی:
برآمدگی‌های صخره‌ای، شکاف سنگ‌ها، غارها و صخره‌های ساحلی گاهی نیز سوراخ درختان را به عنوان زیستگاه برمی‌گزیند و از مناطقی با موانع طبیعی و انسان‌ساخت نظیر درخت‌ها و ساختمان‌ها پرهیز می‌کند. پرنده‌ای اجتماعی است و در تمام طول سال در دسته‌های کوچک و بزرگ دیده می‌شود. به طور مداوم در حال پرواز است و بر اساس یک تخمین حدود چند صد کیلومتر را در طی یک روز به پرواز طی می‌کند. رفتارش تا حد زیادی شبیه به سایر بادخورک‌ها است ولی پروازی آرام‌تر و قوی‌تر همراه با مانورهای نه چندان سریع دارد و در ارتفاع بالاتری در هوا به شکار حشرات می‌پردازد.

جوجه‌آوری:
جوجه‌آوری از اواسط اردیبهشت تا اواخر خرداد و با تشکیل کلنی در پرتگاه‌های صخره‌ای آغاز می‌شود. تک همسر است و آشیانه‌اش کاسه‌ای کم‌عمق از الیاف گیاهی و پر است که آن را توسط بزاق دهان به هم چسبانده و در شکاف یا لبه صخره‌ها یا ساختمان‌های بلند بنا می‌کند. معمولاً سه، گاهی دو و به ندرت یک تا چهار تخم نیمه بیضی بلند، صاف، سفید رنگ و به ابعاد 31.1 × 19.3 میلی‌متر می‌گذارد. تفریخ تخم‌ها 17 تا 23 روز به طول می‌انجامد. جوجه‌ها در بدو تولد عریان، ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند. پرورش جوجه‌ها 48 تا 56 روز طول می‌کشد.

پراکنش و فراوانی:
به صورت معمول تابستان‌گذران و مهاجر عبوری تمامی مناطق کوهستانی کشور است.

وضعیت حفاظت:
در فهرست پرندگان حمایت‌شده جهانی و ملی قرار ندارد.