نامم پارک کوهستان است اما بام سمیرم هم صدایم می کنند. همجواری من با کوه و از سوی دیگر چشم انداز شهر در زیر پاهایم دلیل نامگذاری ام است. نوپا و تازه متولد شده ام پس نمیتوانم از قدمت نداشته ام برایتان بگویم.
زیبا و دلنشینم. چون بر بلندای شهر جا گرفته ام جایی بس خنک و دلپذیری هستم. بر روی نیمکت هایم و بنشین و شهر را نظاره کن. خانه هایی را تماشا کن که هرکدام قصه ای دارند و ماشین هایی را با چشم دنبال کن که هرکدام صاحب قصه های خانه ها را جابجا میکنند و قصه ها را بهم ربط می دهند و گاها قصه های جدیدتری می سازند.
از خودم دور نشوم برایتان بگویم ازهمجواری خودم با گلزار شهدای گمنام شهر و از شلوغی های شبانگاهان.
پس اگر به دنبال مکانی زیبا برای تماشای چشم انداز شهر هستی بیا که من چشم انتظارم....
