چاپ

استان اصفهان به خاطر موقعیت جغرافیایی خود که در مرکز ایران قرار گرفته و همچنین وضعیت طبیعی مساعد برای شیوه زندگی کوچ نشینی در ایامی از سال ،از دیرباز فضایی برای زندگی کوچ نشینی محسوب می گردد.

باید اشاره کرد که استان اصفهان و شهرستان سمیرم از حیث زندگی عشایری داری جایگاه خاصی بوده و این شیوه زندگی می تواند  در چرخش چرخه گردشگری استان اصفهان و شهرستان سمیرم نقشی قابل توجه ایفا نماید.

مهمترین جنبه های زندگی ایلی موثر بر جذب گردشگر،شیوه زندگی،جاذبه های طبیعی ،صنایع دستی وبرگزارمراسم و ا ئین های مختلف است.بنابراین از استعدادهای بسیار مساعد استان اصفهان که کمترشناخته شده و امکان استفاده از ان تحت برنامه ریزی مناسب به منظور اشاعه گردشگری وجود دارد ایلات و عشایر استان است.

دربین ایلات و عشایر در هنگام جشن ها و عزاداری ها ،موسیقی های سنتی اجرا می گردد.معمولا این موسیقی ها توسط گروهای نوازندگی اجرا می شود که در چادرها جداگانه زندگی می کنند و کار انها نوازندگی است.کار نوازندگی توسط مردان اجرا می گردد.مراسم رقص با چوب از جمله رقص هایی است که توسط مردان ایا اجرا می گردد.

هر چند طی دهه های اخیر ،ایلات عشایر ایران از لحاظ کمی و تعداد افراد وحتی از لحاظ نحوه زندگی تغییرات محسوسی داشته اند ،اما هنوز بسیاری از سنت های خود را حفظ کرده اند که دارای جذابیت های خاص خود می باشد.استان اصقهان به دلیل همجواری با استان های چهارمحال و بختیاری وقابلیت های اب و هوایی مناسب برای ییلاق عشایر در نقاط جنوبی و جنوب غربی خود محل گذر و اسکان موقت بعضی از ایلات است.و طوایفی از ایل بختیاری دوران سردسیری خود را در شهرستان های فریدن و فریدون شهر از استان می گذرانند و طوایفی از ایل قشقایی دوران سردسیری خود را در شهرستان سمیرم سپری می کنند.

 

ایلات بختیاری-قشقایی و جرقویه عمده ترین ایلات مستقر در شهرستان سمیرم بوده که در دهستان های پادنا سفلی،پادنا علیا،و پادنا وسطی از بخش پادنا و دهستان های حنا،وردشت و ونک وشهرهای سمیرم و ونک از بخش مرکزی استقرار دارند.این گروه علاوه بر دامداری در مناطق سمیرم به طور محدود به کشاورزی در کنار دامداری می پردازند و پرورش درختان میوه بویژه سیب در این منطقه تمس افراد ایل قشقایی رواج دارد.