درشت جثه با بال های پهن و دراز كمی كوچكتر از «دال سیاه» است و نسبت به «هما» بال ها و دم كوتاهتری دارد. نر و ماده همشكل و فاقد تغییرات فصلی هستند. در پرندۀ بالغ سر و گردن با پرهای ریز و كوتاهی به رنگ سفید مات پوشیده شده و شنلی سفید در اطراف گردن دارد.. منقار زرد و قاعدۀ نیم نوك بالایی در اطراف سوراخ بینی سیاه است. در مناطق مرتفع و كوهستانی، دره های باز و استپ ها و بیابانهای خشك به سر می برد. پرنده ای به نسبت اجتماعی است و در زمان تغذیه از لاشه ها به طور دسته جمعی دیده می شود. پروازی پر تحرك با بال زدن های قوی و آرام دارد. گوشتخوار و لاشه خوار هستند ، به طور معمول از بافت‌های نرم (ماهیچه ها و احشا) لاشه‌های پستانداران متوسط تا بزرگ، وگاهی گاوها و گوسفند‌های زخمی یا ضعیف تغذیه می‌کنند. به دلیل داشتن گردن دراز به راحتی می‌تواند به قسمت‌های مختلف بدن لاشه دسترسی پیدا کند. جوجه آوری از اواخر بهمن تا اواسط اسفند و با تشكیل كلنیهای كوچك در پرتگاه ها و دره های دارای بیرون زدگیهای صخره ای آغاز می شود.