شاهینی به نسبت كوچك جثه شبیه به «دلیجه كوچك» است ولی نسبت به آن بزرگتر است؛ بدن باریكتر، بالها و دم بلندتر و ناخن های سیاه دارد. نر و ماده متفاوت (ماده اندكی بزرگتر) و فاقد تغییرات فصلی هستند .در مجاورت خلنگ زارها، علفزارها، تالاب هایی با پوشش گیاهی اندک، بیشه ها، پارك ها، كشتزارها، حاشیه یا فضای باز درون جنگل ها، سواحل شنی و صخرهای، حاشیه رودخانه ها و گاهی در مجاورت مناطق مسكونی به سر میبرد. پرندهای اجتماعی نیست و در اغلب اوقات سال به تنهایی یا جفت دیده میشود. پروازی قدرتمند با بال زدنهای سریع و دارد. هنگام شكار درجابال زنی میكند و به طور عمودی بر طعمه خود فرود می آید. از پستانداران كوچك، پرندگان، مارمولك ها و حشرات تغذیه میكند.

پرنده اي است آبزي، با جثه اي بزرگ که بدني به رنگ سياه و چانه و گلويي سفيد رنگ دارد. در فصل زاد و ولد پرهاي سر و گردن بعضي از اين پرندگان به رنگ سفيد در مي آيد و لکه سفيد رنگي در سطح خارجي ران آن ها ديده مي شود. چشم هايي سبز، پاهايي پره دار و منقاري راست با نوکي قلاب شکل دارد. هنگام شنا بدنش را بيش از نيمه در آب فرو مي برد و گردنش را راست و منقارش را رو به بالا مي گيرد. اغلب درحالي که بال هاي خود را نيمه باز نگه داشته است روي صخره ها مي نشيند و آفتاب مي گيرد. پروازي سريع دارد و در حال پرواز گردنش را کشيده و اندکي بالاتر از امتداد افقي بدن نگه مي دارد. گله‌هاي اين پرنده به طور معمول در يک خط و يا به‌ شکل « V » پرواز مي کنند. درسواحل دریا، دریاچه‌های ساحلی و آبهای جاری به سر می برد و روی درختان لانه سازی می کند.بیشتر از ماهی ها و به ندرت از دوزیستان و سخت پوستان تغذیه می کنند.

درشت جثه با بال های پهن و دراز كمی كوچكتر از «دال سیاه» است و نسبت به «هما» بال ها و دم كوتاهتری دارد. نر و ماده همشكل و فاقد تغییرات فصلی هستند. در پرندۀ بالغ سر و گردن با پرهای ریز و كوتاهی به رنگ سفید مات پوشیده شده و شنلی سفید در اطراف گردن دارد.. منقار زرد و قاعدۀ نیم نوك بالایی در اطراف سوراخ بینی سیاه است. در مناطق مرتفع و كوهستانی، دره های باز و استپ ها و بیابانهای خشك به سر می برد. پرنده ای به نسبت اجتماعی است و در زمان تغذیه از لاشه ها به طور دسته جمعی دیده می شود. پروازی پر تحرك با بال زدن های قوی و آرام دارد. گوشتخوار و لاشه خوار هستند ، به طور معمول از بافت‌های نرم (ماهیچه ها و احشا) لاشه‌های پستانداران متوسط تا بزرگ، وگاهی گاوها و گوسفند‌های زخمی یا ضعیف تغذیه می‌کنند. به دلیل داشتن گردن دراز به راحتی می‌تواند به قسمت‌های مختلف بدن لاشه دسترسی پیدا کند. جوجه آوری از اواخر بهمن تا اواسط اسفند و با تشكیل كلنیهای كوچك در پرتگاه ها و دره های دارای بیرون زدگیهای صخره ای آغاز می شود.

گونه شاخص و وابسته به جنگل های بلوط زاگرس است. بيشترين پراکندگی آن در رشته کوه های زاگرس از آذربايجان غربی تا فارس است. جثه متوسط و دمی بلند و پشمالويی دارد .رنگ بدن در پشت خاکستری مايل به حنايی و زير بدن زرد رنگ است. رنگ سطح پشتی دم حنايی است که در زير کمی روشنتر است. چشم ها درشت و گوش ها به نسبت بلند هستند. روزگرد است. بيشتر در اوايل صبح و عصر فعاليت دارد. معمولاً به صورت انفرادی روی درختان ديده ميشود. حيوان بسيار فعال و چابكی است و در موقع احساس خطر به سرعت از درخت بالا رفته و بين شاخه ها میپرد. از ميوه و دانه های مختلف مانند بلوط، گردو، فندق، بادام و توت تغذيه میکند.